Βουτώντας

Posted on 9 Οκτωβρίου, 2012 by AnD

Κι αφού τα κύματα μελετήσαμε, αφού δροσίσαμε τη σκέψη μας, ήρθε ο καιρός να χωθούμε στην αγκαλιά τους. Για λίγο ή για πολύ. Για όσο…

…με αναπνευστήρα…

This entry was posted in Thoughts. Bookmark the permalink.

14 Responses to Βουτώντας

  1. Ο/Η Άιναφετς λέει:
    9 Οκτωβρίου, 2012 στο 6:14 μμ

    Ευτυχώς που έβαλες αυτό το video με αγαπημένο τραγούδι, γατί σήμερα που έχει συννεφιά δεν κατέβηκα να κάνω μια βουτιά…
    Όμως…Όσο κι αν αγαπώ τη θάλασσα… άλλες αγκαλιές με τραβούν! 😉

    ΑΦιλάκιααααααααααααααα! 🙂

    Απάντηση
    • Ο/Η AnD λέει:
      11 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:05 μμ

      Προχθές δεν κατέβηκες αλλά φαντάζομαι σήμερα που είχε ωραία μέρα μια χαρά θα κολύμπησες. Ξέρεις οτι η αγκαλιά της θάλασσας με τις άλλες αγκαλιές συνδυάζονται υπέροχα, έτσι; 😉
      Σε φιλώ!

      Απάντηση
  2. Ο/Η DeeDee λέει:
    10 Οκτωβρίου, 2012 στο 9:35 πμ

    Υπεροχο τραγουδι, υπεροχος Χαρουλης!! Σημερα κρυωσω για θαλασσα… αλλα το τραγουδι το απολαμβανω τα μαλα :):)

    καλημεραα

    Απάντηση
    • Ο/Η AnD λέει:
      11 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:09 μμ

      Μήπως πήγες στο Χαρούλη στο φράγμα της Θέρμης τελευταία; Εγώ ήθελα πολύ αλλά δεν είχα παρέα γιατί ήταν και μια γιορτή εκείνη τη μέρα, της Αγίας Σοφίας αν θυμάμαι καλά. Την επόμενη φορά… Μέχρι τότε να είναι καλά το γιουτούμπ.
      Φιλιά!

      Απάντηση
  3. Ο/Η spartan oblivion λέει:
    10 Οκτωβρίου, 2012 στο 10:53 πμ

    Σ’ αυτές τις αγκαλιές το λίγο δεν είναι ποτέ αρκετό και το πολύ είναι επικίνδυνο γιατί μπορεί να μας κρατήσει για πάντα κοντά τους… Στη δεύτερη περίπτωση ο αναπνευστήρας είναι άχρηστος γιατί μετά από λίγο βγάζουμε βράγχια…

    Απάντηση
    • Ο/Η AnD λέει:
      11 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:17 μμ

      Έχει αγκαλιές και αγκαλιές παρεάκι μου.
      Και στην κινούμενη άμμο όταν βουλιάζει κανείς μπορεί να νιώθει οτι είναι σε μια αγκαλιά μέσα. Αλλά όλες ζεστές είναι τελικά κι όλες χρειάζονται αρκεί να τα καταφέρεις να βγεις κάποια στιγμή. Εκεί θές ένα κάτι, έναν αναπνευστήρα σε περίπτωση που θα κρατήσει πολύ, ένα σκοινί να τραβηχτείς, ένα φιλικό χέρι, έναν παπά να σε ξομολογήσει, δεν ξέρω.
      Οι άλλες που αναγνωρίζω, αυτές που το λίγο δεν είναι ποτέ αρκετό, να αυτή η αγκαλιά που μου κάνει η γαλάζια αιώρα μου για παράδειγμα, δεν είναι ποτέ επικίνδυνες. Ας με κρατήσουν για πάντα κοντά τους. Δεν έχω καλύτερο μέρος να χαρίστω από μια τέτοια αγκαλιά.
      Και βράγχια και φτερά κι απ’όλα μπορεί να βγάλει κανείς όταν ζει σ’ένα όνειρο.

      Καλό απόγευμα..

      Απάντηση
  4. Ο/Η onlyandjustme λέει:
    10 Οκτωβρίου, 2012 στο 4:12 μμ

    καλησπέρα και από εμένα…
    υπέροχο κομμάτι… 🙂

    Απάντηση
    • Ο/Η AnD λέει:
      11 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:18 μμ

      Αααα! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, σημαίνει οτι μας συγκινούν παρόμοια πράγματα και θα τα πάμε πολύ καλά οι δυο μας. χιχιχι
      Καλό απόγευμα!

      Απάντηση
  5. Ο/Η ποιώ-ελένη λέει:
    14 Οκτωβρίου, 2012 στο 3:52 μμ

    Είναι ευτυχής αυτός που γνωρίζει
    τη γραφή των κυμάτων
    Μεστώνει ο νους με την αρμύρα τους
    φιλί

    Απάντηση
    • Ο/Η AnD λέει:
      14 Οκτωβρίου, 2012 στο 9:28 μμ

      Μεστώνει ενώ ταυτόχρονα διατηρείται νέος κι ακμαίος.
      Ποιός είν’ο δάσκαλος αυτής της γνώσης; Η θάλασσα να είναι ή η αναπνοή; Ή δεν υπάρχει διαφορά;

      Καλό βράδυ Ελένη..!

      Απάντηση
  6. Ο/Η Βίκυ λέει:
    18 Οκτωβρίου, 2012 στο 4:03 πμ

    είτε στη θάλασσα, είτε στην αρμύρα ζωή αναζητάς…
    όμορφο το τραγούδι και χάρηκα που εσύ μου το γνώρισες φακουλίνι μου!

    Απάντηση
  7. Ο/Η περηφανη μανιατισσα λέει:
    20 Οκτωβρίου, 2012 στο 4:29 πμ

    Δεν το πιστεύω!Το αγαπημένο μου τραγούδι!Να είσαι πάντα καλά φίλη μου!

    Απάντηση

Σχολιάστε