Εκεί όπου η Ρώμη συναντά το Τυρρηνικό πέλαγος, στο λιμάνι της αρχαίας Ρώμης, βρίσκεται ο οικισμός της Όστια. Η σύγχρονη Όστια είναι για τους Ρωμαίους αυτό που είναι η Περαία για τους Θεσσαλονικείς και δεν ξέρω κι εγώ ποιό μέρος για τους Αθηναίους, μια κοντινή απόδραση στη θάλασσα και στην ηρεμία.
Δεν είναι πρόταση για διακοπές αλλά θα μπορούσε να είναι πρόταση για όσους έχουν ώρες να σκοτώσουν στο Fiumicino της Ρώμης, μιας και βρίσκεται πολύ κοντά στο αεροδρόμιο με εύκολη και οικονομική πρόσβαση.
Έχει θάλασσα, ανοιχτωσιά, αρχαία να θαυμάσει κανείς ακόμα και απ’το δρόμο πηγαίνοντας. Έχει μια βεράντα στη θάλασσα όπου ένας μουσικός παίζει ελληνικές μελωδίες σαν αυτή την ώρα που δύει ο ήλιος. Έχει υπαίθριες αγορές και πολλά δρώμενα, ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική και άρτια οργανωμένη ακτή.
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στις αρχές του Οκτώβρη αλλά η αίσθηση που σου δίνει μια βόλτα στη θάλασσα δεν αιχμαλωτίζεται ποτέ…
Για μια χούφτα φακές 
τι όμορφο μέρος! αποπνέει μια ηρεμία και μια κουλτούρα μισοξεχασμένη…
αν την έχεις επισκεφτεί τυχερή είσαι φακουλένια μου!
η περιγραφή σου δε, γλαφυρότατη! ένοιωσα σαν να ήμουν εκεί…
μια μεγάλη αγκαλιά και ένα τεράστιο φιλί, για το «ταξίδι» που μου προσέφερες!
Ναι, ακριβώς όπως το λες μια κουλτούρα μισοξεχασμένη.//
Γι’αυτό δε γουστάρουμε αυτό το χώρο; Γιατί ταξιδεύει ο ένας τον άλλο από μισάνοιχτα παράθυρα!
Καλό βράδυ Λύχνε!
Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες…
Αυτή που ξεχωρίζει όμως είναι ο μπάρμπας στο μπαλκόνι : )
Καρντάσι! Πού χάθηκες εσύ;
Έχασα τις παλιές επαφές αλλά κι εσύ έχεις παραμελήσει το μπλογκοσπιτάκι σου.
Σε παρακαλώ να με ειδοποιήσεις όταν ξαναρχίσεις να γράφεις και να ξέρεις οτι μου λείπουν οι αναρτήσεις σου.
Ο μπάρμπας στο μπαλκόνι είναι και δική μου αγαπημένη. Στη μεγέθυνση φαίνεται και το βλέμμα του κι είναι σα να ψάχνει πάνω για το Θεό.
Cheers!
Πολυ ομορφο μερος φαινεται!!
Κι εμενα μια ηρεμια μου προκαλεσε 🙂
Και ωραιο τραγουδακι επελεξες 🙂
καλημεραααα
Έχει μια προβλήτα η οποία καταλήγει σε μια τεράστια βεράντα. Όταν κάθεσαι εκεί, οι ήχοι της Όστια, τα αυτοκίνητα, ο κόσμος, δεν ακούγονται καθόλου.
Ακούγονται μόνο οι γλάροι και τα κύματα. Και όλος ο κόσμος που απολαμβάνει τη θέα επηρεάζεται και παραμένει σιωπηλός.
Την περίοδο που βρέθηκα εκεί, είχε κι έναν μουσικό με πλήκτρα κι ενισχυτή που έπαιζε τέτοια μουσική απ’όλο τον κόσμο. Γλυκά τραγούδια που ιδανικά συνόδευαν το τοπίο, τη δύση του ηλίου και τη διάθεση του κόσμου.
Κάθισα κι εγώ πάνω στο μπαλκονάκι αρκετή ώρα κι ένιωσα μικρή. Ταυτόχρονα μεγάλη και δυνατή. Άφησα να μπει μέσα μου ο αέρας, η θάλασσα κι η μουσική και πήρα μαζί μου τις εικόνες και όση από την αίσθηση αυτή μπόρεσα να φυλάξω.
Κάποιες απ’αυτές τις εικόνες τις μοιράζομαι μαζί σας και χαίρομαι που παίρνετε μια γεύση από αυτό.
Καλημέρα DD!
ντεν έχουμε καρντιά μου εμείς στην Αθήνα τέτοιο!!!! τι μας πέρασες?
Και πώς την παλεύετε Ζουζούνα εκεί ζντ γούρνα;; χιχιχι
Καλά,απαρνηθηκες τη Χαλκιδική για την Όστια;;;Ντροπή!!!:))
Ποτέ!
Όπου και να πάω λέω πάντα το ίδιο:
Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!
:))
…Εξάλλου είναι γνωστό πως την Όστια την έστησαν αρχαίοι Έλληνες από τη Χαλκιδική…
΄Ετσι εξηγούνται οι τιμές στις ταβέρνες λοιπόν…
:))
Τι όμορφο ποστ! Με ηρέμησε! 🙂
Γαριδούλα πού ήσουν τόσο καιρό χαμένη;
Σου είχα αφήσει μήνυμα πριν κάτι μήνες στο μπλογκ.
Τώρα θα πάω να δω αν ξανάρχισες να γράφεις και τι έχεις να μα πεις.
Χαίρομαι που πέρασες και χαίρομαι που σε ηρέμησε το ποστ!
Καλό βράδυ!
Μια βολτα στην θαλασσα ειναι παντα μαγικη! Τι ομοροφες εικονες. Μου αρεσει που φωτογραφιζεις ανθρωπους. Δημιουργουν τοσα συναισθηματα οταν δεν ξερεις την ιστορια τους.
Αληθεια γιατι αλλαξες μπλογκοσπιτο? Ελα πες το μυστικο σου! χαχαχα!
Ελπιζω να περνας καλα. Φιλια πολλα!
Από μια βλακεία που έκανα σβήστηκε κατά λάθος.
Το μυστικό μου θα στο πω. Είναι η πεποίθησή μου οτι κι αυτό ακόμα που έγινε, κάτι καλό θα μου φέρει. Μπορεί ήδη και να μου το έχει φέρει μάλιστα.
Δεν αξίζει να αγκιστρώνεται κανείς σε τίποτα. Βουτιά στο άγνωστο, στο καινούριο και στην περιπέτεια.
Bonne chance!
Σβηστηκε κατα λαθος!! :s Καταλαβα….Πως γινεται να σβηστει τοσο ευκολα ενα blog? Τι να πεις….Και σου ειπα μην τα πειραζεις τα κουμπακια οταν δεν εισαι σιγουρη για το τι κανουν! Γυναικες! χαχαχαχα!
Δεν αξιζει να αγκιστρωνεται κανεις σε τιποτα, συμφωνω. Απλα μερικες φορες η ασφαλεια ειναι που σε κανει να αγκιστρωνεσαι ειτε το θες ειτε οχι, πραγμα που ειναι αρκετα τραγικο.
χιχιχι
Κι εγώ δεν περίμενα να σβήνεται τόσο εύκολα ένα μπλογκ.. Η γκουγκλ μου το μπλόκαρε χωρίς προειδοποίηση γιατί στο τουμπ μου ζήτησε χρονολογία γέννησης κ έβαλα μικρότερη των 13! Κι όμως έγινε κι αυτό! Μπορούσα να το ανακτήσω αλλά δε συμφωνώ με τους όρους της.
Δε μιλάμε όμως μόνο για το μπλογκ,έτσι;
Μια φορά που θα επιλέξει κανείς άραγε το δύσκολο δρόμο της επανεκκίνησης αρκεί για να μάθει να ζει ΚΑΙ με αυτό τον τρόπο;
Πάντως σίγουρα γίνεσαι πιο ελαφρύς έστω γνωρίζοντας οτι μπορείς να πετάξεις τα βαρίδια του παρελθόντος.
Καλή λευτεριά λοιπόν!
Ωραίες φωτογραφίες απο μια όμορφη περιοχή.
Ωραίο το χαλάκι του πλανόβιου στην παραλία.
Η περιγραφή σου γλυκιά και πλανεύτρα.
Χαίρομαι που σου άρεσαν.
Καλώς ήρθες στα μέρη μας!
Μια βολτα στη θάλασσα!
τωραααααααααααα
Σε οποιαδήποτε θάλασσα,ναι! Μα πώς ζουν κάποιοι μακριά της, δεν μπορώ να καταλαβω…
Καλό βράδυ!
Απλά υπέροχο. Χαίρομαι που έκανες κι εσύ το ταξιδάκι σου! ΖΗΛΕΥΩΩΩ!
Ευχαριστώ που με βρήκες και πάλι!
Ελπίζω να είσαι καλά, μπαίνω να μάθω τα νέα σου!
Θέλω να πάω.
Καλέ εγώ είμαι στο μπλογκ σου κι εσύ στο δικό μου; χιχιχ
Παρακολουθούσα την εξέλιξη στα σχόλια της ανάρτησής σου για το Πολυτεχνείο.
Ουφ, μεγάλη ανακούφιση που έγινε τόσο ωραία κουβέντα.
Μην πας εκεί ρε Κάνθαρε, έχουμε εδώ Χαλκιδικάρα με τρία πόδια και άπειρες ομορφιές.
Την ηρεμία μπορεί κανείς να τη βρει όπου ψάξει.
Καληνύχτα!
φευγάτες φωτογραφίες, ζωντανά όνειρα και χρώματα του πελάγους
ό,τι χρειάζεται ο νους για να ξεκουραστεί, για να ταξιδέψει, για να ονειρευτεί
και μια μουσική ταξιδιάρικη από μένα καλή μου φίλη
από του νου τα νήματα και της θάλασσας τους αναστεναγμούς
Καλημέρα Σιλένα!
Ταξίδεψα κι εγώ με το όμορφο δώρο σου.
Να, τέτοια γίνονται εδώ μέσα και παίρνει κανείς ενέργεια.
Σε φιλώ.
Αχ, τι όμορφα And μου!!!
Υπέροχες φωτογραφίες και πολύ όμορφος τόπος!
Κάθε τόπος έχει την δική του γοητεία!
Πολλά φιλάκια
Όντως, την έχει.
Μακάρι να μπορούμε να ανακαλύπτουμε ομορφιές συνεχώς, μακριά ή και κοντά μας.
Φιλιά!
Εκεί στην όστια δολοφονήθηκε ο Παζολίνι, υπάρχει ένα μικρό αναθηματικό στη μνήμη του, δεν ξέρω αν το είδες.
Sorry που βάζω link του μπλογκ μου, αλλά δεν έχω άλλο τρόπο να στο στείλω.
http://lemonostiftis.blogspot.com/2010/11/35.html
Δεν το είχα δει, το είδα όμως τώρα στην ανάρτησή σου και μάλιστα διάβασα εκεί πολλά ενδιαφέροντα που δεν τα γνώριζα.
Μην απολογείσαι για το λινκ και ελπίζω να το κάνεις συχνότερα.
Μου αρέσει οι αναρτήσεις να συνδέονται και να χτίζονται διαδρομές από μπλογκ σε μπλογκ για εμάς και όσους τύχει να διαβάσουν εσένα ή εμένα.
Καλημέρα!
Λατρέυω την Ιταλία, έχει πραγματικά πολλές ομορφιές!Ευχαριστούμε που μοιράστηκες κάποιες μαζί μας! Καλό βράδυ φίλη μου!
Έχει όντως. Είναι μεγάλη και σε έκταση οπότε έχει γεωφυσική ποικιλία και τοπία για όλες τις διαθέσεις.
Πλούσια ιστορία και ενδιαφέρουσες παραδόσεις αλλά και έναν ζωντανό λαό να την κατοικεί.
Πώς να μη μας αρέσει;
Καλή σου μέρα!!!